NL (Nederlands) - EN (English - see below)
NL
Ja!!! We hebben 6 chemo's achter de rug. Miljoenen soldaten uitgerust met de meest gesophisticeerde chemische wapens werden binnengeloodst en hebben op de meest doordachte manier hun oorlog gevoerd tegen alles wat er in mijn systeem onder de hersenbarrière zit/zat en uitgeroeid kon worden. Die slag is geslagen. Einduitslag niet zo eenvoudig te bepalen als in een veldslag of voetbalwedstrijd - tijdsfactor blijft een niet te ontkennen parameter. Maar we staan sterk: want die slag hebben we zeker en vast goed doorstaan, met positieve impact en zonder al te veel negatieve bij-effecten. Ik zou haast zeggen: kan het nog beter?! Ik ben blij: Johan en ik kunnen nu terug wat ademen - genieten van elkaar - de zomer - en wat tijd samen zonder nieuwe chemo's voor de boeg. Volgende stap 20 aug en verder. (zie rechtse kolom).
EN
Yes!!! We have finalized 6 chemos. Millions of soldiers equipped with the most sophisticated chemical weapons where introduced to fight their war against everything in my system under the brain barrier that had to be eroded. That battle is over now. End result not as easy to determine as in a battle or a football game - time factor remains an important parameter. But we stand strong: because we have gone through this battle very positively, with positive impact and wothout too much negative side effects. I would nearly say - could it be better?! I am happy: Johan and I can take some breaths - enjoy each other - summer - and time together without chemos ahead. Next step 20 aug and beyond. (see right column).
Monday, July 30, 2007
Friday, July 20, 2007
Positieve Inspiratie - Positive Inspiration
NL (Nederlands- EN (English - see below)
NL
Ik ben alweer 3 weken thuis na vorige chemo en dus VEEL positiever en hoopvoller dan in of net na het ziekenhuisbezoek. Spijtig genoeg maandag weer binnen - voor 6de en waarschijnlijk laatste chemo... Maar OK, laat het een week zijn waarin die slechte kankercellen die er nog zijn serieus aangepakt worden en helemaal verpletterd worden - we gaan ervoor!!!!
Ondertussen ben ik er ook meer en meer van overtuigd dat er naast de medische goede zorgen en therapieën elementen zijn die ik zelf in handen moet nemen en waarvoor ik de boeg moet omgooien om mijn 'slaagkansen' te vergroten. Ik ben enorm positief geïnspireerd door de Amerikaan Tom Monte's boek 'Unexpected Recoveries' en ga in Augustus op consultatie en workshop bij hem - samen met Johan. Hopelijk zal het dieet, ... dat hij me zal adviseren me evenveel geluk brengen als de andere mensen die 10-15 jaar na gelijkaardige kankerdiagnoses nog steeds gelukkig leven. Ik kijk er al naar uit!
Ik voel ook echt aan dat ik heel veel vitaminen krijg van alle mensen die me nauw opvolgen met ziekenhuis-of thuisbezoekjes, telefoontjes, of sms/email berichtjes of andere ideetjes om samen dingen te doen. Toen ik zelf druk in de weer was met mijn werk heb ik nooit beseft hoe belangrijk en waardevol dit kon zijn. Heel erg bedankt!
EN
I am at home already for 3 weeks after previous chemo and therefore MUCH more positive and hopeful than in or right after the hospital. Unfortunately I need to go back in on Monday - for 6th and probably last chemo... But OK, let it be a week in which those bad cancer cells that remained so far can be tackled and destroyed seriously - let's go for it!!!
Meantime, I am more and more convinced that besides the good medical care and therapies, there are elements that I needs to take in my own hands and for which I need to make serious changes in order to increase my 'success rate'. I am enormously positively inspired by american Tom Monte's book 'unexpected recoveries' and we are having a consultation and a workshop with him in August. Hopefully the dietetc that he is going to advice me is going to bring me as much luck as those other people that were similarly diagnosed with cancer and still enjoy lucky and healthy life 10-15 years after. I am already looking forward to it!
I also truly feel that I am getting lots of vitamins from all the people that that are truly interested in me and follow me up with their visits, phone calls, text/email messages or other ideas of doing things together. When I was myself busy at work, I never realized towards others how important this could be... Thank you very much!
NL
Ik ben alweer 3 weken thuis na vorige chemo en dus VEEL positiever en hoopvoller dan in of net na het ziekenhuisbezoek. Spijtig genoeg maandag weer binnen - voor 6de en waarschijnlijk laatste chemo... Maar OK, laat het een week zijn waarin die slechte kankercellen die er nog zijn serieus aangepakt worden en helemaal verpletterd worden - we gaan ervoor!!!!
Ondertussen ben ik er ook meer en meer van overtuigd dat er naast de medische goede zorgen en therapieën elementen zijn die ik zelf in handen moet nemen en waarvoor ik de boeg moet omgooien om mijn 'slaagkansen' te vergroten. Ik ben enorm positief geïnspireerd door de Amerikaan Tom Monte's boek 'Unexpected Recoveries' en ga in Augustus op consultatie en workshop bij hem - samen met Johan. Hopelijk zal het dieet, ... dat hij me zal adviseren me evenveel geluk brengen als de andere mensen die 10-15 jaar na gelijkaardige kankerdiagnoses nog steeds gelukkig leven. Ik kijk er al naar uit!
Ik voel ook echt aan dat ik heel veel vitaminen krijg van alle mensen die me nauw opvolgen met ziekenhuis-of thuisbezoekjes, telefoontjes, of sms/email berichtjes of andere ideetjes om samen dingen te doen. Toen ik zelf druk in de weer was met mijn werk heb ik nooit beseft hoe belangrijk en waardevol dit kon zijn. Heel erg bedankt!
EN
I am at home already for 3 weeks after previous chemo and therefore MUCH more positive and hopeful than in or right after the hospital. Unfortunately I need to go back in on Monday - for 6th and probably last chemo... But OK, let it be a week in which those bad cancer cells that remained so far can be tackled and destroyed seriously - let's go for it!!!
Meantime, I am more and more convinced that besides the good medical care and therapies, there are elements that I needs to take in my own hands and for which I need to make serious changes in order to increase my 'success rate'. I am enormously positively inspired by american Tom Monte's book 'unexpected recoveries' and we are having a consultation and a workshop with him in August. Hopefully the dietetc that he is going to advice me is going to bring me as much luck as those other people that were similarly diagnosed with cancer and still enjoy lucky and healthy life 10-15 years after. I am already looking forward to it!
I also truly feel that I am getting lots of vitamins from all the people that that are truly interested in me and follow me up with their visits, phone calls, text/email messages or other ideas of doing things together. When I was myself busy at work, I never realized towards others how important this could be... Thank you very much!
Wednesday, July 11, 2007
NL (Nederlands) - EN (English - See below)
NL
Ondertussen weer een tijdje thuis na de chemo. Heb de laatste 5 dagen een gevoel dat er een verkoudheid hangt maar gelukkig niet doorbreekt - ondanks feit dat mijn bloedcellen op laagtepunt waren (dag 10 tot 14). Ik zou het vreselijk vinden om tussen mijn chemo's door ook nog eens in ziekenhuis te moeten met koorts dus blijf ik veilig binnen of kleed me goed aan met dit wisselvallig weer... Spijtig dat de zomer nog niet van de partij is, want ik heb zin om te genieten, te gaan dansen, te wandelen/fietsen, eens een dagje naar de zee te gaan... Zin in leven en actie - maar toch ben ik moe - ik vind ook dat ik tegenwoordig met kringen onder mijn ogen rondloop die ik met een goeie lange nachtrust zelfs niet meer wegkrijg - bwah.
Ik vind het ontzettend moeilijk om mijn leven op het juiste spoor te krijgen: er zijn 2 sporen voor mij uitgelegd met een wissel: één dat kort doodlopend is en door een ruw landschap gaat en één dat relatief langer is en een mooier landschap biedt. Ik weet totaal niet wanneer de wissel omgegooid wordt en hoe de landschappen juist zullen zijn. Maar ik weet één ding: Johan en ik hadden ons ons treinreisje wel helemaal anders voorgesteld en kunnen spijtig genoeg niet meer terug naar het vorige, zonnige landschap... We zullen er het beste van moeten maken: zonder zekerheden, zonder toekomstperspectieven en plannen, zonder kindjes, ... Maar hopelijk met intens genot van het leven, elke dag die er is. En misschien met een mirakel dat ons voor heel heel lange tijd spaart van het slechtste scenario...
Ik ben alvast begonnen met piano-les: fantastisch om zelf wat muziek te maken!
EN
Some time at home after chemo. Last 5 days feeling of upcoming cold, that fortunately is not breaking through - even though blood cells were at minimum (day 10 to 14). I would feel terrible to go back into hospital even in between chemos because of fever so I am staying in the house or dressing very safely with this wishy-washy weather... It's such a shame summer has not yet started, because I am in the mood for enjoying, dancing, walking, cycling, going to the seaside for a day... Eager to live and act - yet very tired - I also seem to have circles around my eyes from tiredness that even with a long good night don't disappear - bwah.
It is so hard to get my life back on the right track: there are apparently 2 tracks with a change in front of me: one that is short with dead end running through a rough landscape and one that relatively longer, going through a more beautiful landscape. I don't know at all when the change is being changed and how landscapes will be exactly, but I do know one thing for sure: Johan and I had imagined our train journey to be totally different than this and there is no way back to the sunny landscape of before... We'll have to make the best out of it: without certainties, without future perspectives and plans, without little kids, ... But hopefully with intense joy of live, every day that is given. And maybe with a miracle that saves us from the worst scenario for a very very long time...
I have started with piano lessons : fantastic to make some music to ligthen up the day!
NL
Ondertussen weer een tijdje thuis na de chemo. Heb de laatste 5 dagen een gevoel dat er een verkoudheid hangt maar gelukkig niet doorbreekt - ondanks feit dat mijn bloedcellen op laagtepunt waren (dag 10 tot 14). Ik zou het vreselijk vinden om tussen mijn chemo's door ook nog eens in ziekenhuis te moeten met koorts dus blijf ik veilig binnen of kleed me goed aan met dit wisselvallig weer... Spijtig dat de zomer nog niet van de partij is, want ik heb zin om te genieten, te gaan dansen, te wandelen/fietsen, eens een dagje naar de zee te gaan... Zin in leven en actie - maar toch ben ik moe - ik vind ook dat ik tegenwoordig met kringen onder mijn ogen rondloop die ik met een goeie lange nachtrust zelfs niet meer wegkrijg - bwah.
Ik vind het ontzettend moeilijk om mijn leven op het juiste spoor te krijgen: er zijn 2 sporen voor mij uitgelegd met een wissel: één dat kort doodlopend is en door een ruw landschap gaat en één dat relatief langer is en een mooier landschap biedt. Ik weet totaal niet wanneer de wissel omgegooid wordt en hoe de landschappen juist zullen zijn. Maar ik weet één ding: Johan en ik hadden ons ons treinreisje wel helemaal anders voorgesteld en kunnen spijtig genoeg niet meer terug naar het vorige, zonnige landschap... We zullen er het beste van moeten maken: zonder zekerheden, zonder toekomstperspectieven en plannen, zonder kindjes, ... Maar hopelijk met intens genot van het leven, elke dag die er is. En misschien met een mirakel dat ons voor heel heel lange tijd spaart van het slechtste scenario...
Ik ben alvast begonnen met piano-les: fantastisch om zelf wat muziek te maken!
EN
Some time at home after chemo. Last 5 days feeling of upcoming cold, that fortunately is not breaking through - even though blood cells were at minimum (day 10 to 14). I would feel terrible to go back into hospital even in between chemos because of fever so I am staying in the house or dressing very safely with this wishy-washy weather... It's such a shame summer has not yet started, because I am in the mood for enjoying, dancing, walking, cycling, going to the seaside for a day... Eager to live and act - yet very tired - I also seem to have circles around my eyes from tiredness that even with a long good night don't disappear - bwah.
It is so hard to get my life back on the right track: there are apparently 2 tracks with a change in front of me: one that is short with dead end running through a rough landscape and one that relatively longer, going through a more beautiful landscape. I don't know at all when the change is being changed and how landscapes will be exactly, but I do know one thing for sure: Johan and I had imagined our train journey to be totally different than this and there is no way back to the sunny landscape of before... We'll have to make the best out of it: without certainties, without future perspectives and plans, without little kids, ... But hopefully with intense joy of live, every day that is given. And maybe with a miracle that saves us from the worst scenario for a very very long time...
I have started with piano lessons : fantastic to make some music to ligthen up the day!
Subscribe to:
Posts (Atom)