Effe samen rusten - A little rest together

NL
Johan heeft vakantie kunnen inplannen en we zijn samen 5 dagen naar Marokko geweest om onze 7de huwelijksverjaardag te vieren! Het is nu toch altijd de vraag of ik ooit nog dit of dat zal doen, en reizen met een vliegtuig was zo een van die vragen waarop ik dacht dat het antwoord nee zou zijn. Toch gevlogen dus na goedkeuring van dokters - en wat zon in de herfst gaan opzoeken - uiteraard met de nodige zonnecreme zoals altijd...
Het was heerlijk - we hebben niet zoveel kunnen zwemmen buiten als we wilden (veel wind - onverwarmd zwembad) - maar we hebben tijd samen gehad, veel gerust, ons laten verwennen, en zalig genoten van de zee en haar golven - fantastisch!
Deze week zijn we nog samen thuis en morgen bezoeken we Tom Monte terug... Het is echt moeilijk - aan de ene kant geloof ik in de alternatieve aanpak en het grote belang van voeding - aan de andere kant wil/kan ik niet zo streng zijn voor mezelf (ben ik dat al niet mijn hele leven geweest?) en zoek ik een gematigder programma met meer focus op sport om gezond(er) te geraken... Ik hoop na morgen een eigen zelfzorgprogramma te kunnen opstellen dat haalbaar is en waar ik direct een goed gevoel bij heb (spijtig genoeg kan ik met mijn kanker geen direct aantoonbare resultaten meer eisen zoals in de werkomgeving...). En altijd zal die ene vraag blijven hangen - hoeveel extra tijd kan ik voor mezelf 'kopen' met de keuzes die ik maak... wie had gedacht dat ik/we met die vraag vanaf nu zal/zullen verder moeten... Gelukkig heb ik Johan met zijn fantastische steun - wat een positieve stimulans, net als de goeie vrienden rondom.

EN
Johan could plan some holidays and we have been to Morocco for 5 days to celebrate our 7th anniversary! It is always a bit the question now whether I ever will be able to do this or that, and traveling by plane was one of these questions of which I thought the answer would be no. So I had another flight (after approval of doctors) - and got some sun during fall time - obviously accompanied of the necessary suncreme as usual...
It was wonderful - we could not swim as much as we wanted to (wind - pool not heated yet) - but we spent time together, had good rest, were treated well, and enjoyed the sea and the waves tremendously- fantastic!
This week we are still together at home and tomorrow we visit Tom Monte again... It is really tough - on the one side I belief in the alternative approach and and the importance of the food - on the other side I don't want to be / can't be so strict for myself (have I not been too strict already for my whole life?) So I am looking for a more moderate programme with more focus on sports to get healthy(ier)... I hope I can set up an own selfcare programme after tomorrow - one that is achievable and that gives me a good feeling (unfortunately I cannot measure direct results as in a work environment...). And of course that one question will always remain now- how much extra time can I 'buy' myself now with the choices I am making.... Who would have thought last year that I/we would have to live with that question as from now ... Fortunately I have Johan with his fantastic support as a positive trigger, as well as good friends around.

Kleuren en zon - Colours and sun

NL
Kleuren en zon ...
- in het mooie herfstlandschap buiten...
- in mijn gedachten nu de behandelingen achter de rug zijn...
- in het vooruitzicht op ons klein reisje dat we plannen binnenkort...

De behandelingen zijn netjes afgerond - ik moet niet meer naar Gasthuisberg - tenminste dat denk je dan telkens als er weer een stap is afgerond - maar natuurlijk wacht er me toch wel weer een bezoek voor een volgende controle binnen een aantal weken. Maar goed, geen behandelingen meer, en niet meer elke dag naar Leuven... fantastisch. Nu moeten de bestralingen 6 weken doorwerken en dan wordt er gescand om te kijken waar we staan en wat er te doen valt.
Dus heb ik 6 weken 'vakantie' - goed zo! Ik heb ze nodig - want ik ben immens verrast hoe vermoeid ik ben van de bestraling. Die behandeling heeft me meer doen afzien dan de chemo -ofwel weet ik dat al niet meer...
We zijn in elk geval blij dat we hier al geraakt zijn op een goeie manier - en willen/moeten onszelf toch wel wat rust geven nu. Voor Johan is dit moeilijk met de job en alles erbij. Maar we hebben het kunnen regelen om enkele dagen ertussenuit te gaan binnenkort. Ik moet enkel nog naar de dokter om wat testen te doen ivm mijn bloeddruk enzo om zeker te kunnen gaan. Mijn bloed is namelijk nog altijd wat zwak en ik heb dikwijls last van lage bloeddruk.
Voor de rest is het nu echt wel tijd om mijn heft in handen te nemen en mijn zelfzorg terug op te starten: bij deze een commitment naar regelmatige reiki, yoga, meditatie, dans/zang en goede voeding. Ik wil echt de andere kant van de holistische visie meer tot zijn recht laten komen om mijn genezing te bevorderen. En natuurlijk hoop ik ook dat vele vrienden mee bidden voor of denken aan mijn proces!

EN
Colcours and sun...
- in the beautiful fall landscape outside...
- in my thoughts now that the treatments are finished...
- in the perspective of our little trip planned soon...

The treatments are finalised - I don't have to go to the hospital anymore - at least that is what you think each time you have finished a step of the process - but of course there is another visit planned in a few weeks to have a check-up. But OK, no more treatments, and no drive to Leuven every day ... fantastic. Now the radiations have to work for the next 6 weeks and then follows a scan to see what to do next.
So I am having 6 weeks of 'holiday'- very good! I need them - as I am immensely surprised how tired I am from the radiation. That treatment seems to have made me suffer more than the chemo -or I might not remember that anymore...
We are in any case very happy we've reached this point already this way- and want/must give ourselves some rest soon. For Johan this is tough with his job and all. But we could manage to 'escape' for a few days soon. I just need to see the doctor before to do some test of my blood and blood pressure as they are still weak and low.
Besides the above, it is time for me to take my self care programme in hands now and make place for the other part of the holistic approach. Here's my commitment to integration of regular reiki, yoga, meditation, dance/singing and good food. Up to increase of my recovery chances!
And of course I do hope many friends are praying for or thinking of me to support my process!

Nieuwe lei in Oktober - New start for October

NL
Met het vallen van de bladeren blijkt nu ook mijn haar echt wel uit te vallen... elke 'pluk' op mijn hoofd resulteert in een 'vangst' van een 50-tal haartjes, goud en blinkend - klaar om opgeborgen te worden...
Het is spijtig, maar vooral ook pijnlijk: mijn hoofdhuid doet er pijn van (of is dit ook nog een reactie op de bestraling zelf, die felle pijn bij elke aanraking?). Haar of geen haar, ik voel me (hout vasthouden) weer wat beter/sterker sinds een paar dagen. Ben supersupermoe, heb nog misselijkheid en slechte smaak, maar mijn MORAAL is terug, viva la vita!! Dat is toch al heel positief! Ik heb het einde van de bestraling in zicht dinsdag - heb enkele mooie bezoekjes van vrienden in het vooruitzicht - ik kan genieten met mijn liefste schat Johan van de natuur in dit prachtig seizoen - en er is terug recuperatietijd in zicht - zaaalig. De Reiki doet me ook heel veel deugd en volgende week start ik zelfs met Waterreiki ook - benieuwd wat dat gaat geven.
Na het opzijschuiven van mijn dieet en het decadent zondigen eraan (oh help als het vet van mijn frietjes, pizza, kip, vlees, choco en desserts maar geen kankercellen op hol heeft gejaagd!), nu zal ik dus ergens terug op een middenweg of zelfs de beste weg moeten terecht komen. Het goeie is dat ik kracht en een paar kilos herwonnen heb - het was nodig. Dat zal nu - als de bestraling gedaan is - wel weer beter mijn focus kunnen krijgen. Gelukkig.

EN
As the leaves of the trees are falling, my hair is falling as well... each 'grip' on my head results in a catch of about 50 hairs, all nicely gold and shiny - ready to be treasured... It is sad, but mostly painful: the skin of my head is so in pain (or is that a reaction on the radiation?). Hair or no hair, I feel (touch wood)since the last days again somewhat stronger and better. I am still supersupertired, am nauseous and have bad taste, but my MOOD is positive again, viva la vita!! That feels so good! I have the end of the radiation next Tuesday - have some nice visits of friends ahead - can enjoy nature in this beautiful season with my dear Johan - and we have some recuperation time ahead of us - wonderful. The Reiki is doing me well and next week I am even starting with Water Reiki -curious how that will be. After setting aside my diet en sinning tremendously, (oh help, please, I really hope the chips, pizza, meat, chicken, and one dessert did not stimulate my cancer cells !), now I need to find my way again back to that best road or middle road. Good thing is that I regained force and a few kilos - it was needed. Once this radiation is finished, it is going to be easier to focus on that again, fortunately!!