Na een week bestraling - After a week of radiation

NL
Wel - deze week hebben we doorstaan - al is het met weining energie - het was dan toch met minder last dan bij de start. De serieuze neveneffecten van misselijkheid en overgeven zijn grotendeels onder controle met medicamenten - en de hoofdpijn is na dinsdag niet echt meer opgetreden. Kennelijk passen de hersenen zich na twee-drie dagen bestralen zich ook wel wat aan in de mate van opzwellen... Enfin, het blijft heel vermoeiend, en lijkt voor mij, nu, het moeilijkste stukje van mijn traject te zijn. Maar ach, als ik neutraal terugdenk aan mijn angsten na de epilepsie in Januari, de miskraam erna, de toch wel riskante operatie van de hersenen in Februari, het wakker worden tijdens de operatie, de lange chemoperiode daarna, dan zal dit kleine extra gevecht wel niet HET ergste geweest zijn en slagen we ons hier ook wel weer door... Ik denk dat ik voor mezelf al wel bewezen heb een sterke madame te zijn - al had ik er helemaal geen behoefte aan om dat ook te bewijzen (toch zeker niet op deze manier). Ik wist dat dit laatste stuk van het traject moeilijk ging zijn, niet zozeer omwille van de bestraling maar vooral omwille van 'de root cause benadering' maw het aanpakken van de echte oorzaak van mijn kanker en daar ga ik nu werk van maken. Daar komt dan nog de extra vermoeiende bestraling bij die ook al mijn eetlust wegneemt - ik ben op de afgelopen 10 dagen denk ik 4 kg afgevallen :-( en je kan je wel indenken dat de lieve woorden en extra steun die jullie stuurden heel veel deugd gedaan heeft. Heb net pianoles gehad - was heel tof - verbazend hoe snel je met iets kan opstarten als je het echt wil - en die doelgerichte energie wil ik ook in mijn genezing doorvoeren en voelen!!

EN
Well - we survived this week - even thogh with little energy - it was with less suffering than at the start of the radiotherapy. the serious side effects of nausea and vomiting are mainly under control with the medicins and the headaches were over after Tuesday /wednesday. Apparently the brains adapt after 2-3 days of radiation and don't swell that much anymore... ANyway, it remains very tiring and seems to me at this point in time the hardest/toughest part of the way. But hey, when I think back neutrally at my fears after the epilepsy attack in January, the miscarriage after that, the risky brain surgery in February, the wakening during the operation, the long chemo period, than this extra (little) fight will not be THE worst and we'll manage as well... I believe I have proven to myself to be a strong woman - even though did not have necessarily a need to proof that for myself I have to say (certainly not this way). I expected the next part of the way to be tough, but not as much because of the radiation but because of the 'root cause approach of the cancer', the attacking of the real underlying causes. Take on top of that the tiring radiation that takes away all my appetite - I lost in 10 days 4 kg :-( and you can imagine that your kind words, extra support has done me good. I just had piano lesson - exciting - amazing how fast one can start something with a dedicated motivation - that is exactly the targeted energy that I want to use to get through with my recovery!!